Rozdział 87

- Darcy chodź szybko. - wbiegłem do domu zamykając za sobą balkon i zacząłem przeszukiwać kolejne pomieszczenia w poszukiwaniu mojej Baby. Siedziała w łazience oparta o wannę, biała jak trup.
- Co Ci jest kochanie ? - uklęknąłem obok niej i pogładziłem ją po policzku.
- Słabo mi.. - powiedziała ledwo słyszalnie. Wziąłem ją na ręce i zaniosłem do sypialni. Mój mózg pracował szybciej i lepiej niż normalnie. Zmoczyłem jakieś ściereczki i zrobiłem jej zimne okłady. Siedziałem przy niej i trzymałem ją za rękę obserwując jak nerwowo oddycha.
- Lepiej ? - kiwnęła głową i spojrzała gdzieś za moje plecy. Mała Darcy stała w drzwiach i z przerażeniem patrzyła na mnie i Summer.
- Idź do niej.. - szepnęła moja żona.
- Summer nie zostawię Cie samej.
- Nic mi nie jest. Idź do Darcy Hazz. - na jej buzię wróciły rumieńce, a oddech się uspokoił. Nie zostawię tego tak, ale w tej chwili muszę zająć się Darcy. Pocałowałem moją żonę w czoło i poszedłem do pokoju mojej córeczki. Leżała na łóżku i płakała z buzią zatopioną w poduszkę.
- Księżniczko spójrz na mnie..  - usiadłem obok niej i pogłaskałem ją po głowie.
- Czy mamusia umrze ?
- Darcy o czym ty mówisz ? Twojej mamie nic nie będzie. Po prostu źle się poczuła. To normalne w jej stanie. Mała nie płacz proszę Cie. Nic złego się nie dzieje. Mama trochę odpocznie i będzie okej.
- Na pewno ?
- Tak. Chodź do mnie. - weszła mi na kolana i mocno się przytuliła. Wziąłem ją na ręce i zajrzałem do sypialni. Baby usnęła na mojej poduszce. Postawiłem Darcy na podłodze i podszedłem do łóżka. Okryłem moją jedyną kocem i pocałowałem ją w czubek głowy. Przymknąłem drzwi i biorąc Darcy za rączkę zszedłem na dół.
- Tatku ?
- Hm ?
- To przez to dziecko mama się źle czuje ?
- Tak jakby Darcy. Chodź zjemy kolację hm ? - pokiwała główką i przytuliła się do mojej nogi. Pogłaskałem ją delikatnie i posadziłem na blacie w kuchni.
- A kiedy mama wstanie ?
- Nie wiem. Musi się w końcu porządnie wyspać.
- A dlaczego mama jest ostatnio taka nerwowa ?
- Mama jest nerwowa ?
- Tak. Cały czas sprawdza czy drzwi są zamknięte i wygląda przez okna. A jak wyszedłeś to cały czas patrzyła na telefon, aż w końcu kazała mi wyjść na balkon i sadzić te kwiatki.
- Długo mama tak ma ? - popatrzyłem jej prosto w oczy.
- Jakiś czas.
- Darcy skup się. Powiedz mi jak długo mama tak ma ?
- Jak byłyśmy u Ciebie w pracy.
- Dziękuję, że mi to powiedziałaś kochanie. Buziak. - cmoknęła mnie w  policzek i chwilę później wzięła się za jedzenie kanapek, które przygotowałem. Wykąpałem ją i ułożyłem do spania. Po przeczytanej bajce zgasiłem światło i opuściłem jej pokój.
- Summer.. - zatrzymała się w połowie schodów i odwróciła w moją stronę.
- Tak ?
- Musimy poważnie porozmawiać.
- Coś się stało ?
- Ty mi to zaraz powiesz. Chodź. - zaprowadziłem ją do salonu i przygotowałem dla nas mocną herbatę. Zwinęła się na kanapie zaraz przy moim boku. Objąłem ją ramieniem i pocałowałem w skroń.
- Powiedz mi co się dzieje Summer ?
- Nie wiem. Zakręciło mi się w głowie i tyle.
- Doskonale wiesz, że nie o to pytam.
- O co ?
- Darcy powiedziała mi co robisz kiedy mnie nie ma. - w ten oto sposób sprzedałem się na własne dziecko.
- Nie wiem o czym mówisz. - nagle zachciało jej się pić jakby miała Saharę w buzi.
- Doskonale wiesz. Sprawdzanie drzwi, latanie od okna do okna. Mów co się dzieje.
- Nic takiego. Po prostu kazałeś mi dbać o nasze bezpieczeństwo więc staram się to robić.
- Nikt Ci nigdy nie mówił, że nie ładnie jest kłamać Summer. - odwróciłem palcem jej głowę w moją stronę i spojrzałem jej w oczy. Strach.
- Wydaje mi się, że ktoś nas śledzi. Każdy nasz ruch. Wszystko co robimy.
- Dlaczego nic mi nie powiedziałaś ?
- Bo mi się WYDAJE Harry. Nie chcę niepotrzebnie mieszać Ci w głowie. - otworzyłem usta, żeby jej odpowiedzieć, ale usłyszałem sygnał windy oznajmiający czyjeś przybycie. Jest po północy. Cholera.